Um vinnulag í dómskerfinu

Er ég sá eini á öllu landinu, sem þykir undarlegt að prófessor í fjármálaverkfræði, sem eftir því sem ég best veit hefur ekki yfir að ráða neinni sérþekkingu í dómstörfum og eftir því sem ég best veit hefur ekki nokkra reynslu á því sviði, skuli geta dæmt í dómsmáli? Auðskiljanlegt finnst mér að hægt sé að kalla sérfróða menn sem dómskvadda matsmenn til að aðstoða við og upplýsa um sérfræðileg úrlausnarefni fyrir dómi, en að þeir skuli líka getað kveðið upp dóma sem fullgildir meðdómarar í fjölskipuðum héraðsdómi – er það virkilega hinn eðlilegi framgangsmáti í íslensku réttarkerfi?

Og ef svarið er já, hljóta þá ekki í ljósi framvindu í nýlegu dómsmáli, sem ég veit að ýmsum þykir afar sérkennileg, að vakna ýmsar vangaveltur? Eins og til dæmis, hvernig slíkur tiltekinn maður er valinn til dómstarfa, þ.e. hver benti á hann, hverja aðra var bent á, hvernig fór val hans fram, hver úrskurðaði hann hæfari en aðra og hvaða aðilar samþykktu eða þurftu að samþykkja valið? Og á hverjum hvílir skylda um að upplýsa um möguleg hagsmunatengsl (af hvaða toga sem er) og þá einnig gagnvart hverjum?

Spyr sá sem ekki veit. Er ekki sú stund runnin upp að almenningur sé upplýstur nánar um vinnubrögð í dómkerfinu? Þarf máske að opna umræðu um hvað teljist eðlilegt í þeim efnum?